Alhier het tweede deel van het plan:
Om al wat goed te maken na de vorige post zal ik het deze keer bondig houden.
Omdat 'de waarheid' die je jezelf kan voorhouden na weken gepeins steevast in enkele seconden gecounterd en compleet van richting veranderd kan worden door een simpel inzicht in de gedachtenwereld van iemand anders zou het wel erg naief en ego-centrisch zijn om hier enkel en alleen mijn bevindingen te posten, het nut zou snel tot nul herleid worden.
Dus: Als u na het lezen van de vorige post de situatie spontaan herkende, ondanks de slechte en veel te uitgesponnen zinsbouw (nee inderdaad, ik ben het niet gewend veel te schrijven).
Of als u toch heimelijk uit het niets nu en dan op een waarheid botst, een inzicht en structuur in iets, een alledaags vanzelfsprekend iets of een allesdoorgrondend iets, iets dat het verdedigen waard is
in de vorm van een overzicht, structuur, formulering, waarheid, wijsheid in 3 zinnen of legobouwwerk.
Dan
Ben ik op zoek naar U!
jawel, dit moet een multi-writer-blog worden,
laat van u horen!
probeer en schrijf eens iets
zaterdag 13 oktober 2007
Intenties - Eens iets anders
Het zit zo:
Omdat ik nooit echt tevreden ben met de volledigheid van wat ik wil posten heb ik deze post zo lang uitgesteld.
Dat uitstellen ben ik ondertussen flink beu geworden en dus post ik gewoon, mogelijk pas ik later wel aan.
De intenties van deze blog uit de doeken doen, dat is het plan.
Het zit dus zo (in verhaalvorm):
Reeds geruime tijd loop ik steeds meer peinsend, denkend en haast filosoferend in mijn leventje rond, tot op het punt dat ik er soms een beetje onnozel van zou worden. Het mentaal-doodgeslagen-gevoel, u kent het zelf heus ook wel. (Gelukkig wordt dit afgewisseld met tijden van zalige ontspanning, vrienden, breindood joggen, weggaan, les volgen... u begrijpt wat ik bedoel, er is gelukkig meer dan nadenken. Denk ik).
Welnu, soms, heel soms en soms wat meer kom ik na uren, dagen, misschien wel weken discuteren met mezelf (en ook anderen) tot conclusies. Conclusies die voor mijn persoontje op dat ogenblik de waarheid omvatten, zo door en door doordacht dat het haast niet 'anders' kan zijn. Zaken die ik uiteindelijk min of meer doorgrond, of doorgrond in het feit dat ze compleet ondoorgrondbaar zijn. Het bevrijdende gevoel, iets kunnen afronden en tegen jezelf zeggen: zo zit dat dus in elkaar.
Het probleem dat aan dit doorgronden verbonden is is het feit dat je weet dat binnen korte tijd je de klaarheid en doorgronding terug kwijt zal raken, mede omdat er steeds nieuwe dingen in de plaats komen.
Aldus, de intentie van deze blog:
Op die zeldzamere momenten van conclusies en helderheid neerschrijven wat je hebt doordacht. Een 'neem even de tijd'-blog, geen 'moment of the day'-blog. Eens iets anders, moet ook kunnen.
Onderwerpen kunnen van de meest uiteenlopende aard zijn, van piepklein tot levensgroot. Alles kan.. zolang er maar over is nagedacht.
Ik heb geen flauw idee over hoe dit zal uitdraaien, maar het lijkt me het proberen waard.
Driewerf hoera voor uzelf als u tot hier bent geraakt, proficiat.
Omdat ik nooit echt tevreden ben met de volledigheid van wat ik wil posten heb ik deze post zo lang uitgesteld.
Dat uitstellen ben ik ondertussen flink beu geworden en dus post ik gewoon, mogelijk pas ik later wel aan.
De intenties van deze blog uit de doeken doen, dat is het plan.
Het zit dus zo (in verhaalvorm):
Reeds geruime tijd loop ik steeds meer peinsend, denkend en haast filosoferend in mijn leventje rond, tot op het punt dat ik er soms een beetje onnozel van zou worden. Het mentaal-doodgeslagen-gevoel, u kent het zelf heus ook wel. (Gelukkig wordt dit afgewisseld met tijden van zalige ontspanning, vrienden, breindood joggen, weggaan, les volgen... u begrijpt wat ik bedoel, er is gelukkig meer dan nadenken. Denk ik).
Welnu, soms, heel soms en soms wat meer kom ik na uren, dagen, misschien wel weken discuteren met mezelf (en ook anderen) tot conclusies. Conclusies die voor mijn persoontje op dat ogenblik de waarheid omvatten, zo door en door doordacht dat het haast niet 'anders' kan zijn. Zaken die ik uiteindelijk min of meer doorgrond, of doorgrond in het feit dat ze compleet ondoorgrondbaar zijn. Het bevrijdende gevoel, iets kunnen afronden en tegen jezelf zeggen: zo zit dat dus in elkaar.
Het probleem dat aan dit doorgronden verbonden is is het feit dat je weet dat binnen korte tijd je de klaarheid en doorgronding terug kwijt zal raken, mede omdat er steeds nieuwe dingen in de plaats komen.
Aldus, de intentie van deze blog:
Op die zeldzamere momenten van conclusies en helderheid neerschrijven wat je hebt doordacht. Een 'neem even de tijd'-blog, geen 'moment of the day'-blog. Eens iets anders, moet ook kunnen.
Onderwerpen kunnen van de meest uiteenlopende aard zijn, van piepklein tot levensgroot. Alles kan.. zolang er maar over is nagedacht.
Ik heb geen flauw idee over hoe dit zal uitdraaien, maar het lijkt me het proberen waard.
Driewerf hoera voor uzelf als u tot hier bent geraakt, proficiat.
woensdag 3 oktober 2007
Gegroet wereld!
Zo ver, zo snel en niet altijd even simpel
De blogwereld gaat voor open voor mijn tot mislukken gedoemde poging om orde de scheppen in het universum dat relatief gezien niet meer is dan mijn eigenste bekrompen inzicht.
Maar niet getreurd en gepiekerd, Darpe Ciem en Never Surrender!!
we zullen nog wel eens zien.
-Opheldering en uitleg volgt snel-
Gegroet,
Judas meldt zich!
De blogwereld gaat voor open voor mijn tot mislukken gedoemde poging om orde de scheppen in het universum dat relatief gezien niet meer is dan mijn eigenste bekrompen inzicht.
Maar niet getreurd en gepiekerd, Darpe Ciem en Never Surrender!!
we zullen nog wel eens zien.
-Opheldering en uitleg volgt snel-
Gegroet,
Judas meldt zich!
Abonneren op:
Posts (Atom)